رهایش دارو به روش آیونتوفر

پوست، یکی از پهناورترین و در دسترس‌ترین ارگان‌های بدن انسان است. در رویکردهای مدرن داروسازی، ترکیبات درمانی برای رسانش در سطوح درماتولوژیکی، موضعی و سیستمیک، به پوست اعمال می‌شوند. رهایش دارو از طریق پوست در چرخه‌ی سیستمیک، به یک مکانیزم احتیاج دارد. بسیاری از مکانیزم‌های رهایش دارو، از تبدیل و جایگزینی صورت‌های مختلف انرژی برای تسریع نفوذ دارو به درون پوست استفاده می‌کنند. مزایای استفاده از این روش‌های نوین عبارتند از: اجتناب از ناراحتی و آزار ناشی از تزریق، افزایش فراهمی زیستی سیستمیک که ناشی از اجتناب از “اثر عبور اول” کبدی می‌باشد، اجتناب از کاهش تأثیر دارو در مسیر معده‌ای- روده‌ای که به سبب pH ، فعالیت آنزیمی، برهم‌کنش غذا و دارو و … رخ می‌دهد.

تکنیک آیونتوفورز روشی مناسب برای بهبود رسانش ترانس درمال پپتیدها و پروتئین‌ها با استفاده از یک شدت جریان کوچک در یک بازه‌ی زمانی کوتاه است. آیونتوفورز در واقع ” نفوذ مولکول‌های یونیزه‌شده دارو، از بین غشاهای بیولوژیکی تحت‌تأثیر جریان الکتریکی” است. این سیستم، یک روش درمانی ساده، کاربردی و بهینه برای رفع بسیاری از مشکلات پیش روی پزشکان است.

همانطور که بارهای همنام یکدیگر را دفع میکنند، یک یون باردار توسط الکترودی با بار همنام خودش به سمت پوست دفع میشود. پوست که در pH بیولوژیکی دارای بار منفی است، به عنوان یک غشای انتخاب کننده کاتیون عمل میکند و به حرکت کاتیونها به سمت کاتد کمک میکند. فرآیند در شرایطی که کاتد به محفظه دارو متصل شود آیونتوفورز کاتدی و در شرایط برعکس، آیونتوفورز آندی نامیده میشود.