نبولایزر
برای رساندن دارو به ارگان های راه های مختلفی مانند مصرف خوراکی و تزریقی وجود دارد اما در بیماری های ریوی روشی تحت عنوان نبولایزر تراپی جهت رساندن دقیق دارو از طریق استنشاق آن وجود دارد.، این عمل باعث رساندن سریعتر و دقیق تر دارو لذا کاهش دوز مصرفی میگردد.
در حقیقت نبولایز با تبدیل دارو به ذرات ريز معلق، امكان رساندن دارو به ریه را بوجود میاورد.(از طريق ماسكي که روي بيني و دهان قرار ميگیرد)
موارد استفاده از نبولایزر:
- کودکان،سالمندان و افرادی که استنشاق از طریق اسپری برای آنها دشوار است.
- بیمارانی که نیاز به مصرف چند دارو را بطور همزمان دارند.
- بیماران آسم و برونشیت زیرا باعث سهولت در استفاده(نیار به کشیدن نفس های عمیق نمیباشد) و اثربخشی بالاتر(دارو با دقت بیشتری به ناحیه مربوطه میرسد) و مانع از ازبین رفتن بافت ها(سرعت بالا اثرگذاری دارو) میشود.
اندازه ذرات ایجاد شده توسط نبولایزر اهمیت بالایی دارد(با تعیین اندازه ذره میتوان ناحیه خاصی را مورد هدف قرار داد) به همین دلیل نبولایزها در انواع مختلفی وجود دارند:
انواع نبولایزر:
نبولایزر کمپرسوری:
اندازه ذرات بیشتر ا6 الی10میکرون میباشد( جهت رساندن دارو به برونش‌ها)
تکنولوژی مش کپ:
اندازه ذرات 2الی6میکرون میباشد( جهت رساندن دارو به برونشیول ها)
نبولایزر اولتراسونیک:
اندازه ذرات0.5لی2میکرون میباشد( جهت رساندن دارو به آلوئول ها)
