تمرینات میوفانکشنال جهت بهبود آپنه انسدادی خواب-پارت 1

ضعیف شدن عضلات باز کننده حلق در حین خواب و درنتیجه به پایین کشیده شدن این بافتهای نرم در اثر جاذبه و باریک شدن یا انسداد راه هوایی، از علل اصلی آپنه انسدادی است. این انسداد راه هوایی باعث خروپف کردن فرد و یا وقفه تنفسی وی (آپنه) می‌گردد.

جهت بهبود آپنه انسدادی خواب میتوان از تجهیزات کمکی خواب مانند گیره بینی، چسب بینی، نوز ونت، چانه بند، کمربند ضد خروپف، زبان گیر ،دهانی ضدخروپف و رسپیراتور استفاده نمود. در مواردی که آپنه انسدادی خواب شدیدتر باشد استفاده از تجهیزات پیشرفته تری مانند CPAP توصیه میگردد. در کنار استفاده از این تجهیزات، تمریناتی به نام تمرینات میوفانکشنال نیز وجود دارد که با انجام آنها قدرت عضلات بازکننده حلق افزایش یافته و درنتیجه شدت آپنه تا حدود 50درصد کم می‌گردد. متعاقبا، خروپف و سایر عوارض آپنه انسدادی، مانند سکته‌های قلبی یا مغزی کاهش یافته و کیفیت زندگی فرد تا حد بسیاری افزایش خواهدیافت. در ادامه این تمرینات بطور خلاصه معرفی شده و برای درک بهتر این تمرینات نیز می‌توانید از ویدیوی مربوطه بهره ببرید.

1- تلفظ پیوسته یا منقطع یکی از حروف صدادار با قدرت زیاد – روزانه به مدت 3 دقیقه

2- مسواک‌زدن کناره‌ها و روی زبان درحالی‌که زبان روی کف دهان قراردارد – سه نوبت در روز، هر نوبت 5 بار

3- چسباندن نوک زبان به دندان‌های نیش فک بالا و سپس به عقب کشیدن زبان – روزانه به مدت 3 دقیقه

4- فشار دادن کل زبان به سقف (کام) دهان – روزانه به مدت 3 دقیقه

5- فشار دادن زبان به کف دهان (نوک زبان باید در تماس با دندان‌های نیش پایین باشد) – روزانه به مدت 3 دقیقه

6- به داخل مکیدن لب‌ها به مدت 30 ثانیه

7- انگشت خود را از داخل روی گونه فشار داده و همزمان سعی کنید گونه‌های خود را به داخل بکشید – 3مرتبه در روز و هر مرتبه 10 بار برای هر یک از گونه‌ها

8- به بالا کشیدن گوشه دهان با فشار – 3 مرتبه در روز و 10 بار در هر مرتبه

9- به بالا کشیدن کل فک پایین به‌همراه گوشه لب – 3 مرتبه در روز و 10 بار در هر مرتبه

10- یک دم عمیق انجام داده و با بازدم خود یک بادکنک را باد کنید – تا 5 مرتبه تکرار بدون خارج کردن بادکنک از دهان